Stefi's Blog

Αθεράπευτα ρομαντική... Μια φράση που αποκαλύπτει μεγάλο μέρος του ποια είμαι. Ο καθένας το αντιλαμβάνεται ίσως διαφορετικά. Υπάρχουν, ωστόσο, αυτοί που προσδίδουν μια θετική υπόσταση σε αυτή την ιδιότητα. Εγώ θα μιλήσω για τους άλλους. Για όσους το βλέπουν σαν ελάττωμα , σαν "ασθένεια", σαν κάτι που αυτομάτως υποβαθμίζει το άτομο στα μάτια ενός άλλου. Δε θα μιλήσω για την κοινωνία του σήμερα. Ναι, η κοινωνία αλλάζει, αλλά ο πυρήνας της παραμένει ίδιος. Η πλειοψηφία τείνει στον αρνητισμό, είναι "λογική" και τη νοιάζει το φαίνεσθαι. Δε δίνει δεκάρα για τις αποκλίσεις, αντιπαθεί οτιδήποτε διαφορετικό. Έτσι είναι τώρα και έτσι ήταν πάντα. Και το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να κατανοήσεις αυτή την αδυναμία της και να τη συμπονέσεις για αυτό. Οπότε, συνεχίζεις να είσαι ο υπέροχος ξεχωριστός εαυτός σου , το ασχημόπαπο του παραμυθιού. Πώς είναι όμως να έχεις μια καρδιά τόσο ευαίσθητη σε μία κοινωνία τόσο σκληρή;  Είμαι μια αθεράπευτα ρομαντική. Πιστ

Ρώσοι λογοτέχνες     Όλοι έχουμε ακουστά κάποια έργα της ρωσικής λογοτεχνίας, τα οποία έγιναν παγκοσμίως γνωστά για τη μοναδικότητα και το ύφος τους. Μπορεί να μην έχετε διαβάσει, αλλά σίγουρα υπάρχουν κάποιοι Ρώσοι λογοτέχνες τους οποίους γνωρίζετε, όπως οι: Ντοστογιέφσκι, Τολστόι, Πούσκιν, Ναμπόκωφ, Τσέχοφ, Μπακούνιν . Η ρωσική λογοτεχνία γεννήθηκε τον 10 ο αιώνα, μετά τη δημιουργία της κυριλλικής γραφής. Τον 16 ο αιώνα, υπήρξε στροφή προς τα παιδικά παραμύθια, τους λαϊκούς μύθους και τις ταξιδιωτικές περιπέτειες. Κύριος άξονάς της, δηλαδή, ήταν η φαντασία . Αργότερα, το τοπίο αλλάζει, γίνεται πιο «σοβαρό». Δες τη συνέχεια εδώ.  

 Γυναίκες Λογοτέχνες: H ιστορία τους   Τι θα ήταν η ζωή χωρίς τη λογοτεχνία; Ανυπόφορα φυσιολογική! Κι αυτό γιατί τα βιβλία μας ταξιδεύουν σε άλλες εποχές, άλλους τόπους ή σε ολότελα διαφορετικούς κόσμους. Στο παρόν άρθρο επιλέγουμε να ασχοληθούμε με τέσσερις κορυφαίες γυναίκες λογοτέχνες , τόσο διαφορετικές μεταξύ τους, που μοιράζονται όμως το ίδιο πάθος: τη συγγραφή. Δες τη συνέχεια  εδώ .