Ted Talk 1: Σεξουαλική Ευχαρίστηση

Απριλίου 25, 2020

Γεια σας και πάλι!

Κυριακή σήμερα και σας έχω ένα πιο σοβαρό θέμα αυτή τη φορά. Η έκταση είναι λίγο μεγαλύτερη, αλλά αξίζει να το διαβάσετε!
Εκτιμώμενος χρόνος ανάγνωσης: περίπου 10 λεπτά.

Κάποιες φορές βρίσκω πράγματα τα οποία θέλω να μοιράζομαι μαζί σας. Ένα από αυτά είναι ένα βίντεο που είδα πρόσφατα στο youtube. Πρόκειται για ένα ted talk με θέμα τη σεξουαλική ευχαρίστηση των νεαρών γυναικών.

Τι είναι όμως το ted talk;

Είναι μία διάλεξη ή παράσταση που διαρκεί 18 ή και λιγότερα λεπτά. Γίνεται από κορυφαίους στοχαστές και δραστήρια άτομα που κάνουν τις σκέψεις τους πράξη. Η θεματολογία ποικίλλει από τεχνολογία, επιστήμη, επιχειρηματικότητα μέχρι και τέχνες και παγκόσμια ζητήματα. Το συγκεκριμένο Ted Talk είναι από τα Ted Conferences.

Θεματικές ενότητες που διαπραγματεύεται το άρθρο:

γυναικεία σεξουαλικότητα,
στοματικό σεξ,
η αυτο-εικόνα των γυναικών για το σώμα τους,
ο ρόλος της κοινωνίας στα παραπάνω,
ισότητα και στη σεξουαλική ευχαρίστηση,
σεξουαλική αγωγή και αυτοϊκανοποίηση,
σεξ μεταξύ γυναικών,
η έννοια της παρθενικότητας,
τι αλλαγές χρειάζονται και πώς θα τις πετύχουμε,
η κατάσταση στην Ελλάδα.

Ειλικρινείς συζητήσεις

Η συγγραφέας Peggy Overnstein είχε ειλικρινείς συζητήσεις με πολλές έφηβες και νεαρές γυναίκες για πέντε περίπου χρόνια. Από τις συζητήσεις αυτές προέκυψε πλήθος συμπερασμάτων, αλλά και προβληματισμών. Αν και τα στατιστικά στοιχεία και κάποια άλλα παραδείγματα δεν αντιστοιχούν πλήρως στα ελληνικά δεδομένα (μιας και οι έρευνες που αναφέρονται είναι Αμερικανικές), αναπαριστούν σε ικανοποιητικό βαθμό και την πραγματικότητα στην Ελλάδα. Όσοι ενδιαφέρεστε μπορείτε να δείτε το βίντεο.

Η Peggy Overnstein τονίζει πως σήμερα οι νέοι μορφώνονται σε θέματα που σχετίζονται με το σεξ περισσότερο από το διαδίκτυο, παρά από τους ίδιους τους γονείς τους. Και αυτό ίσως φανεί λογικό στους περισσότερους, επειδή δεν έχουμε συνηθίσει να συζητάμε τέτοια θέματα στο στενότερο οικογενειακό περιβάλλον κι επειδή ντρεπόμαστε ή αισθανόμαστε αμήχανα. Το όλο θέμα πραγματεύεται την ικανότητα και το δικαίωμα της γυναίκας στη σεξουαλική απόλαυση.

Κορίτσια ηλικίας 15-20 χρονών ήταν ενήμερες για το δικαίωμά τους στο σεξ, αλλά όχι και στην απόλαυσή του. Γιατί όταν κάποιος μιλάει για έξυπνα και δυνατά πρότυπα, ποτέ δε συμπεριλαμβάνεται μέσα και η σεξουαλικότητα.

Στοματικό σεξ

Και πριν το σκεφτείτε, ας σας προλάβω. Όχι, δεν έχουν εκφυλιστεί τα πράγματα και τα παιδιά στις μέρες μας δεν κάνουν περισσότερο ή συχνότερο σεξ από ότι οι νέοι πριν 25 χρόνια (δηλαδή την εποχή των γονιών μου). Αυτό όμως που έχει αλλάξει είναι η αντίληψη των νέων για άλλες μορφές σεξουαλικής δραστηριότητας, όπως είναι το στοματικό σεξ. Θεωρούν πως δεν είναι τόσο "σημαντικό" και οικείο όσο η συνουσία. Άρα επιδίδονται ευκολότερα σε αυτό και με τα λάθος άτομα. Κανένα shaming εδώ. Απλά λάθος λόγοι:

Το στοματικό σεξ κάνει τις κοπέλες να νιώθουν ποθητές.
Κάνει καλό στην κοινωνική τους θέση (δημοφιλέστερες μεταξύ των νεαρών;).
Και το πιο ανησυχητικό: προτιμούν αυτή τη μέθοδο όταν θέλουν να ξεφύγουν από μια άβολη κατάσταση. Όταν μία κοπέλα δε θέλει να κάνει σεξ αλλά ο νεαρός αναμένει να ικανοποιηθεί, τότε καταφεύγει στην «εύκολη λύση».

Και συχνά το στοματικό σεξ είναι μονόπλευρο. Πολλές φορές τα αγόρια δε θέλουν να ανταποδώσουν. Όμως είναι αρκετές και οι φορές που τα κορίτσια ντρέπονται για τα γενετικά τους όργανα, τα οποία θεωρούν αηδιαστικά αλλά και ιερά ταυτόχρονα. Αυτό συνδέεται στενά και με την απόλαυση που εκλαμβάνουν από το σεξ.

Η αυτο-εικόνα των κοριτσιών για τα γεννητικά τους όργανα

Σύμφωνα με την ερευνήτρια Debby Harbenick του Πανεπιστημίου της Indiana, τα νεαρά κορίτσια πιέζονται περισσότερο από ποτέ και θεωρούν απαράδεκτη την εικόνα του σώματός τους. Το 75% των φοιτητριών αφαιρούν όλο το ηβικό τους τρίχωμα έστω και περιστασιακά, αλλά οι μισές από αυτές σε τακτική βάση. Οι ίδιες ισχυρίζονται πως αυτό τις κάνει να νιώθουν πιο καθαρές (ταυτίζεσαι, ε;), αλλά μέσω περαιτέρω συζητήσεων καταλαβαίνει κανείς πως το κάνουν για να αποφύγουν την ταπείνωση (τώρα ταυτίσου!). Τι θα σκεφτεί ο ερωτικός σύντροφος, θα του αρέσει; Ακόμα κι όταν μια κοπέλα είναι σε σοβαρή και μακροχρόνια σχέση με κάποιον, φροντίζει πάντα να έχει αποτριχώσει την ευαίσθητη περιοχή. Κι ακόμα χειρότερα, αν πρόκειται για περιστασιακό σεξ, τότε φοβάται μην το διαδώσει.

1920s style dress

Η όλη μανία με το ξύρισμα και την αποτρίχωση στις μασχάλες και τα πόδια ξεκίνησε το 1920. Τότε οι γυναίκες άρχισαν να ντύνονται λίγο πιο προκλητικά για την εποχή και τα άκρα τους ήταν εκτεθειμένα προς εξονυχιστικό έλεγχο από τον περίγυρο. Ουλαλά, μια τρίχα! (Ακόμη και το Γκόλουμ είχε μερικές τρίχες...)

Οπότε, είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό που σήμερα το πιο απόκρυφο μέλος του σώματος της γυναίκας είναι προσβάσιμο στον κοινωνικό έλεγχο και την κριτική. Αντί μία κοπέλα να νοιάζεται για το πώς νιώθει με το σώμα της, σκέφτεται πώς αυτό φαίνεται σε κάποιον άλλο.

To shave or not to shave?

my precious

Κι έτσι περνάμε στην καινούρια τάση: χειλεοπλαστική γεννητικών οργάνων. Πρόκειται για μία χειρουργική επέμβαση, όπου «τριμμάρονται» τα εξωτερικά και εσωτερικά χείλη του αιδοίου. Μεταξύ του 2014 και 2015, η επέμβαση αυτή γνώρισε άνοδο 80% ! Και, μάλιστα, όταν τα εξωτερικά χείλη «κλείνουν» και μοιάζουν με αχιβάδα, ονομάζονται «Barbie» (φτιαγμένη από πλαστικό και δεν έχει καν γεννητικά όργανα - αν και προσωπικά λατρεύω την Barbie ως πρότυπο γιατί πάντα συμβαδίζει με την εποχή και εμπνέει τις νέες γενιές). Οι παρενέργειες της πλαστικής αυτής είναι ουλές, μούδιασμα και πόνος στα γεννητικά όργανα, καθώς επίσης και μειωμένη σεξουαλική αίσθηση. Μάλιστα, η ιατρική κοινότητα έχει εκφράσει βαθιές ανησυχίες, αφού δεν είναι ασφαλής επέμβαση. Ευτυχώς, ο αριθμός των κοριτσιών που καταφεύγει σε αυτή είναι μικρός (5%). Δυστυχώς, αποτελεί παράδειγμα για το πώς οι νεαρές κοπέλες βλέπουν το σώμα τους.

Intimate Justice

Η ψυχολόγος Sarah McClelland του Πανεπιστημίου του Michigan χρησιμοποίησε έναν πολύ σωστό όρο: Intimate Justice, ο οποίος δε μεταφράζεται ικανοποιητικά στα ελληνικά. Η γυναίκα αντιμετωπίζει ανισότητα σε πολλούς τομείς, ακόμα και στο σεξ. Οικονομική ανισότητα, βία, απειλές για τη σωματική και ψυχική της υγεία έρχονται να συμπληρώσουν το σκηνικό. Οπότε, η Intimate Justice θέτει ερωτήματα όπως ποιος έχει δικαίωμα συμμετοχής και απόλαυσης σε μια ερωτική εμπειρία, πώς ο κάθε σύντροφος κρίνει πως ήταν καλή κ.λπ.

Τέτοιες κι άλλες ερωτήσεις είναι ζόρικες να απαντηθούν ακόμα και από ώριμες γυναίκες, πόσο μάλλον από νεαρά κορίτσια, οι οποίες προσπαθούν να "ξεπεράσουν" τις πρώτες τους σεξουαλικές επαφές σαν να επρόκειτο για κάτι τραυματικό. Μάλιστα, οι νεαρές γυναίκες σε μεγάλο βαθμό παίρνουν ως μέτρο σύγκρισης της δικής τους ικανοποίησης την ευχαρίστηση του συντρόφου τους, ενώ συνήθως οι νεαροί άντρες ως μέτρο έχουν τον δικό τους οργασμό.

Στη μεγαλύτερη αμερικανική έρευνα περί σεξουαλικής συμπεριφοράς που διεξήχθη, οι νεαρές γυναίκες χαρακτήρισαν το 1/3 των ερωτικών τους επαφών ως καταπιεστικό, ταπεινωτικό και εξευτελιστικό σεξ, ενώ οι άνδρες δεν έκαναν καμία χρήση αυτών των όρων. Κι εδώ, η Peggy Overnstein, έρχεται να προσθέσει πως η έλλειψη πόνου είναι ένα πολύ χαμηλό στάνταρ για τη σεξουαλική σου εκπλήρωση και πως η σημερινή κοινωνία πραγματοποιεί ψυχολογική κλειτοριδεκτομή στις νεαρές γυναίκες.

Σεξουαλική αγωγή

Η Peggy πιάνει τα πράγματα από την αρχή. Οι γονείς, ενώ κατονομάζουν όλα τα μέλη του σώματος ενός μικρού αγοριού, στα κορίτσια φαίνεται να αποκλείουν την περιοχή από τον ομφαλό μέχρι τα γόνατα. Και αυτό είναι, υποστηρίζει, ο καλύτερος τρόπος για να καταστήσεις κάτι ανείπωτο: να μην το ονομάσεις καν.

Αργότερα, στο σχολείο και το μάθημα της Βιολογίας, τα νέα παιδιά μαθαίνουν πως τα αγόρια έχουν στύση και εκσπερμάτιση, ενώ τα κορίτσια ξεμένουν με την περίοδο και την ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη. Και, όπως λέει χαρακτηριστικά, το εσωτερικό διάγραμμα του αναπαραγωγικού συστήματος της γυναίκας είναι ένα σχήμα που μοιάζει με την κεφαλή ταύρου. Δεν πρέπει, λοιπόν, να μας κάνει εντύπωση που λιγότερα από τα μισά κορίτσια ηλικίας 14-17 ετών αυτοϊκανοποιούνται. Δεν ξέρουν τι είναι αυτό ανάμεσα στα πόδια τους, δεν το γνωρίζουν και δεν ξέρουν ότι μπορούν και αυτές να το απολαύσουν.

Και έτσι πολλά κορίτσια περνάνε κατευθείαν στη σεξουαλική επαφή. Πώς περιμένουμε να γνωρίζουν, λοιπόν, πως το σεξ είναι και για αυτές και πως μπορούν να το απολαύσουν εξίσου; Πώς περιμένουμε μία νέα κοπέλα να μπορέσει να μιλήσει στον ερωτικό της σύντροφο για τις επιθυμίες και τις ανάγκες της και να θέσει όρια; Κάτι που ανοίγει ολόκληρη συζήτηση περί rape culture, αλλά αυτά σε επόμενο άρθρο.

Σεξ μεταξύ γυναικών και παρθενικότητα

link

Ας περάσουμε όμως και στις ερωτικές επαφές μεταξύ δύο γυναικών. Αξιοσημείωτο είναι πως η επιθυμία των γυναικών για ικανοποίηση των συντρόφων τους παραμένει ανεξάρτητα από το φύλο αυτού. Έτσι, στις ομοφυλοφιλικές ερωτικές επαφές, το χάσμα που αφορά τον οργασμό... εξαφανίζεται! Είναι κάτι που απολαμβάνουν και τα δύο μέρη. Και κλιμακώνουν στον ίδιο βαθμό με τους άντρες. Τα γκέι κορίτσια ένιωσαν πιο απελευθερωμένα δημιουργώντας σεξουαλικές σχέσεις που λειτουργούσαν για αυτές.

Ας περάσουμε, όμως, στο θέμα της παρθενικότητας: όταν μια κοπέλα γίνεται γυναίκα, σύμφωνα με τη λαϊκή "σοφία". Το να «χάσει» μία κοπέλα την παρθενιά της θεωρείται πως γίνεται κατά την πρώτη της σεξουαλική επαφή - νομίζω πως δε χρειάζονται περαιτέρω επεξηγήσεις. Γιατί όμως να θεωρείται αυτή η μία πράξη, που οι περισσότερες γυναίκες τη σχετίζουν με δυσφορία και πόνο, η αρχή της σεξουαλικής ενηλικίωσης; Πρέπει να σκεφτούμε πώς αυτό επηρεάζει τη γυναίκα. Αν εξυπηρετεί τα νεαρά κορίτσια και κατά πόσο τα προστατεύει από ασθένειες, εξαναγκασμούς, επιθέσεις και βιασμούς. Είναι άραγε τόσο βαρυσήμαντο; Πώς αυτό ενθαρρύνει την αμοιβαιότητα και τη φροντίδα; Ίσως για αυτό, άλλες πράξεις του σεξ (όπως το προαναφερόμενο στοματικό) θεωρούνται ελάσσονος σημασίας. Τελικά, δίνει περισσότερο έλεγχο και απόλαυση στις ερωτικές τους συνευρέσεις; Και τι σημαίνει για τις έφηβες που είχαν αρκετές ερωτικές επαφές, αλλά όχι με ετερόφυλους συντρόφους;

link

Σε μία συζήτησή της με μία ομοφυλόφιλη κοπέλα, η Peggy τη ρώτησε πώς ήξερε ότι ποια δεν ήταν παρθένα. Η κοπέλα απάντησε πως δεν ήξερε και ... έπρεπε να το γκουγκλάρει. Και πως ούτε το google ήταν σίγουρο! Οπότε, αποφάσισε πως η πρώτη της φορά ήταν όταν έφτασε σε οργασμό με έναν ερωτικό σύντροφο. Και ίσως αυτός να είναι ο σωστότερος και πιο ώριμος τρόπος να το δούμε. Έτσι, αντί οι άντρες να μετράνε πόσες ξεπαρθένιασαν, απλά και μόνο εισχωρώντας... θα πρέπει να μετράνε τους γυναικείους οργασμούς! (Και πάλι.. κανένα hating προς τους άνδρες, απλά υπάρχουν αρκετοί με αυτό το σκεπτικό.) Δεν ξέρω αν βλέπετε πού το πάω... ακόμα και οι βιασμοί θα μειώνονταν, ο εξευτελισμός, η ταπείνωση, ο πόνος.

Μία άλλη ερώτηση που πρέπει να κάνουμε, συνεχίζει, είναι η εξής: ποιο είναι το πιο σεξουαλικά έμπειρο άτομο; Είναι αυτό που περνάει ώρες πειραματιζόμενο ερωτικά με τον σύντροφό του με αισθησιακή ένταση και επικοινωνία, ή αυτό που μέθυσε σε ένα πάρτι και βιάστηκε να απαλλαγεί από την απειρία του πηγαίνοντας με ένα άλλο τυχαίο άτομο; Γιατί, για την πλειοψηφία, το να είναι κανείς παρθένος μετά τα 18 αποτελεί ντροπή.

Εμείς φέρνουμε την αλλαγή

Για να αλλάξει το τοπίο, όμως, δεν αρκεί ένα μαγικό ραβδάκι - γιατί και δεν υπάρχει και ποιο το νόημα έτσι. Αυτό που μπορούμε να κάνουμε ως κοινωνία, γονείς, δάσκαλοι κ.λπ. είναι να μιλήσουμε περισσότερο για το σεξ με τα νεαρά άτομα, να έχουμε ανοιχτές και ειλικρινείς συζητήσεις, τις οποίες θα ενσωματώσουμε στην καθημερινή ζωή, ώστε τέτοια θέματα να μη θεωρούνται ταμπού και να μην προκαλούν αμηχανία και δισταγμούς. Γιατί όταν ένας νέος ντρέπεται και θεωρεί πως δεν μπορεί να ρωτήσει κανέναν, συχνά καταφεύγει στο διαδίκτυο. Οπωσδήποτε πάντως κάνει λάθη, που θα μπορούσαν να αποφευχθούν. Τέλος, πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο με τον οποίο μιλάμε για τις γυναίκες στη δημόσια σφαίρα.

link

Ένα τελευταίο παράδειγμα, που στηρίζει τα παραπάνω, είναι μία έρευνα όπου επιλέχθηκαν τυχαία 300 νεαρές φοιτήτριες από ένα Ολλανδικό και από ένα Αμερικανικό Πανεπιστήμιο. Στην πρώτη περίπτωση, υπήρχαν λιγότερες αρνητικές συνέπειες (ΣΜΝ, ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, μετάνοια) και περισσότερα θετικά αποτελέσματα (ικανότητα επικοινωνίας με τον ερωτικό σύντροφο τον οποίο είπαν πως γνωρίζουν καλά, υπεύθυνη προετοιμασία για την εμπειρία και απόλαυση). Ποιο ήταν το μυστικό; Οι γονείς, οι καθηγητές και οι γιατροί τους μιλούσαν ειλικρινά και από μικρή ηλικία για το σεξ και την απόλαυση που μπορούν να πάρουν και για το πόσο σημαντικό είναι να υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη. Αντιθέτως, στην Αμερική, τέτοιες συζητήσεις πλαισιώνονται από ορισμούς ρίσκου και κινδύνου αντί να υπάρχει εξισορρόπηση μεταξύ της υπευθυνότητας και της ευχαρίστησης.

Επομένως, η αντισύλληψη, η προστασία από τα ΣΜΝ και η συναίνεση, αν και βασικά, δεν είναι αρκετά. Η σεξουαλικότητα πρέπει να περιγράφεται ως αυτογνωσία, μία διαδικασία μέσω της οποίας ανακαλύπτουμε τον εαυτό μας, με δημιουργικότητα και επικοινωνία. Και τα κορίτσια είναι δυνατό να το απολαύσουν και να χαρούν τον αισθησιασμό τους παρά τους δυνητικούς κινδύνους. Πρέπει να μάθουν να ζητάνε αυτό που θέλουν στο κρεβάτι και να το λαμβάνουν, να προσέχουν τους εαυτούς τους και να μην κινδυνεύουν από βαναυσότητα και τη στέρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους (cruelty and dehumanization).

Στην περίπτωση που κακοποιηθούν, πρέπει να ξέρουν να δράσουν άμεσα και χωρίς φόβο, απευθυνόμενες άμεσα στο σχολείο, τους εργοδότες, τις δικαστικές αίθουσες. Πρέπει να μάθουν να παλεύουν για το δικαίωμά τους στη σεξουαλική απόλαυση και τις επιλογές για το σώμα τους! Και οι υπόλοιποι, εκτός από το να μεγαλώσουμε ή να είμαστε μία γενιά με φωνή, πρέπει να γίνουμε μία γενιά με ισότιμη μεταχείριση στο σπίτι, στο σχολείο, στον εργασιακό χώρο. Τώρα είναι η ώρα να απαιτήσουμε την Intimate Justice (Δικαιοσύνη στην οικειότητα) και στην προσωπική μας ζωή!

link

Η δική μου άποψη

Προσωπικά, αρκετά από αυτά δεν τα είχα σκεφτεί ποτέ. Ένιωθα πως τέθηκαν κάποιες βάσεις για περαιτέρω έρευνα και συζήτηση. Η ουσία παραμένει η ίδια και ισχύει και για την Ελλάδα:υπάρχει δρόμος να διανυθεί! Τα παραπάνω δεν αφορούν μόνο έφηβες, αλλά γυναίκες όλων των ηλικιών, οι οποίες έχουν σεξουαλική ζωή. Και γιατί όχι και άνδρες;

Πιστεύω πως στην Ελλάδα το τοπίο έχει αλλάξει, τουλάχιστον ως προς το κομμάτι του γυναικείου οργασμού και του αμοιβαίου στοματικού. Οι περισσότεροι άνδρες, όχι απλώς δεν σιχαίνονται να ευχαριστήσουν με τη γλώσσα τους την ερωτική τους σύντροφο, αλλά το ευχαριστιούνται και απολαμβάνουν να την ευχαριστούν. Άρα φροντίζουν και για τον οργασμό της. Αλλά και οι γυναίκες μαθαίνουν σιγά σιγά να έχουν φωνή σε αυτά τα ζητήματα, να γνωρίζουν τον εαυτό τους και να ζητάνε αυτά που θέλουν στις ερωτικές τους αναμετρήσεις.

Παρ'όλα αυτά, και στην Ελλάδα, οι πρώτες σεξουαλικές εμπειρίες της πλειοψηφίας των εφήβων είναι αρνητικές. Το σχολείο δεν είναι μόνο για να μαθαίνουμε Μαθηματικά και Γλώσσα, είναι ο θεσμός που μας προετοιμάζει για πολλές πτυχές της ζωής μας. Αλλαγές στο εκπαιδευτικό σύστημα κρίνονται απαραίτητες!

Ελπίζω το άρθρο να σας άρεσε και να σας έβαλε σε σκέψεις. Δείτε το με ανοιχτή σκέψη και εξετάστε τα προαναφερθέντα. Ειδικά, οι γυναίκες είναι πιο εύκολο να κατανοήσετε πολλά από αυτά και να ταυτιστείτε. Οι απόψεις σας στα σχόλια και τυχόν ερωτήσεις είναι καλοδεχούμενες, αρκεί να γίνονται ΠΆΝΤΑ με σεβασμό στα πλαίσια πολιτισμένης συζήτησης. Αν θέλετε κι άλλα παρόμοια θέματα, θα χαρώ να το μάθω και να κοινοποιήσετε, ώστε να το μοιραστείτε με όποιους θέλετε!

Καλό υπόλοιπο Κυριακής!